Li congressi de lei co' Petronilla
So' proprio un ride da slogasse l'ossa.
Ce vo' piu' arte pe' appunta' una spilla,
Che pe' regge li barberi a la smossa.
E fa trippa, e sbrillenta, e nun attilla,
E strozza, e fa boccaccia, e c'e' 'na fossa...
Er color verde sbatte, er giallo strilla,
Er rosso? e' troppo chiasso; er bianco? ingrossa.
Eppoi, gira e rigira, se finisce
Co' l'andrie' nero, o de lana o de seta;
Perche' er nero, se sa, dona e smagrisce.
Smagrisce? Uhm, parera' in un tippe tappe
Ma tu va cor passetto a mente quieta,
E si so' chiappe, trovi sempre chiappe. G.G. Belli
|